O metodzie leczenia

Osteopatia – leczenie „szyte na miarę”

Głównym działaniem diagnostyczno-terapeutycznym w gabinecie jest podejście osteopatyczne.

Osteopatia jest zarazem filozofią, nauką i sztuką. Ich filozofia obejmuje koncepcję jedności struktury i funkcji organizmu zarówno w zdrowym, jak i chorym stanie. Jako nauka obejmuje dziedziny biologii, chemii i fizyki w służbie zdrowia, a także profilaktykę, leczenie i łagodzenie chorób. Jej sztuka to zastosowanie tej filozofii i nauki w praktyce. (H.M. Wright, Perspectives in Osteopathic Medicine, Kirksville College of Osteopathic Medicine, Kirksville 1976)  

Na czym polega osteopatia?

Wiedza medyczna i trening palpacyjny osteopaty pozwala znaleźć obszary zablokowań , ograniczeń, przeciążeń na poziomie mięśni, powięzi, narządów, naczyń, nerwów oraz krążących płynów. Ograniczenie fizjologicznej amplitudy ruchomości tkanki (kości, mięśni, więzadeł, powięzi, membran, narządów wewnętrznych) prowadzi do deficytu żylnego, tętniczego oraz zaburzenia kontroli nerwowej. W rezultacie pojawiają się zaburzenia w obrębie całego organizmu, a co ciekawe, zaburzenia te często pozorują różne jednostki chorobowe, których leczenie odbywa się zupełnie niepotrzebnie z wykorzystaniem farmakologi.

Precyzyjne techniki osteopatyczne znoszą ograniczenia uwalniając przepływ wszystkich płynów (krwi, limfy, soków trawiennych, płynu mózgowo-rdzeniowego). Dzięki tym płynom w ciele zachodzi transport enzymów, hormonów, tlenu i składników odżywczych potrzebnych do regeneracji i utrzymania zdrowia. Andrew Still (twórca osteopatii) określił to jako ”przywracanie przepływu rzeki życia nawadniającej wyschłą glebę”. Regeneracja owego „przepływu rzeki życia” nie może odbywać się w jakichkolwiek warunkach.

Organizm może Ci pomóc wyleczyć się, ale zrobi to na swoich, a nie Twoich zasadach

Mechanizmy regeneracyjne mogą zachodzić tylko przy wyciszonym układzie współczulnym, który odpowiedzialny jest ”za walkę i przetrwanie” ( aktywny przy jakimkolwieklęku). To ten układ odpowiedzialny jest za samoczynny wyrzut adrenaliny, napięcie mięśniowe, agresje, regulacje tylko podstawowych funkcji organizmu niezbędnych do tego by przeżyć. Układ przywspółczulny to całkowite przeciwieństwo lub jak powie osteopata, zupełnie inna bajka. Uaktywnia się gdy współczulny układ się uspokaja. To ten układ pozwala na relaks, regeneracje, uczuciowość, wrażliwość czy nawet intymne relacje.

Zatem w procesie leczniczym nie można pominąć pracy nad kondycją psychiczną pacjenta, który będzie się po prostu leczył mniej skutecznie gdy leżąc na kozetce będzie jednocześnie doświadczał stresów związanych z firmą, kłopotami w pracy, rodzinie. Organizm koncentruje się w takiej sytuacji na walce, a nie na regeneracji.

Terapia „uszyta na miarę”

Ciało jest całością w której drzemią siły uzdrawiające, jest całością w której istnieje niezliczona ilość zależności i powiązań, a kontrolę nad tym ma sfera psychiczno-duchowo-społeczna. Te główne zasady uwzględniam podczas indywidualnej pracy z pacjentami. Można powiedzieć, że jest to swego rodzaju pakiet leczniczy przeznaczony i dopasowany do każdego pacjenta z osobna.